Hayatta hiçbir amacımın kalmadığını hissediyorum. Gidebilseydim
eğer, bu benim inisiyatifimde olsaydı, çok önceleri gitmek isterdim. Beni
yaşama bağlayan bir şey yok. Tünelin ucunda bir ışık görünmüyor. Aksine,
ortasında kalmışım da çok yakın bir zamanda büyük bir hışımla üzerime yıkılacak
gibi duruyor. Herkesten sıyrılıp yıllar sürecek bir inzivaya girmek istiyorum.
Belki o vakit kendimi yeniden bulabilirim. Bir ben vardı, uzakta değil, henüz
birkaç yıl önce bir ben vardı. Artık yok. Sen de yoksun ve yapayalnızım. Beni
bulmam gerek. Seni bulmam gerek.
Bir hayatım olduğunu sanmıyorum ve bu beni ürkütüyor.
Yolumu yordamımı kaybettim. Yalnız ve çaresiz kaldım. Artık hiçbir şey
düşünemeyecek kadar yorgun biriyim ve bu hayatı doğaçlama yaşamaya başladım.
İnsanların içine karışmaktan o kadar yoruldum ki. Adım attığım her an
kalabalıklar üzerime çullanacak gibi hissediyorum. Şehirden sürülen bir suçlu
gibi dört bir yandan beni taşlayacaklar, yaşamayı beceremeyişimin cezasını kesecekler;
onları ilgilendirmese de.
Evime, yuvama dönmem gerek. Bana ben olduğumu hatırlat,
lütfen. Yanımda olduğunu hissettir. Freni patlak bir kamyonun yokuş aşağı
yuvarlanmasına benzeyen hayatım, seni kaybettikten sonra bu seyrini almaya
başladı. Ölmekten yana kaygım yoktu bir zamanlar lakin şu an korkuyorum. Onu da
geçtim bu tehlikeli süreçte birilerini ezmekten korkuyorum. Çaresizim, bir
kaçış rampası bile bulamıyorum. Sadece yuvarlanıyorum, düşüyorum; sadece eksiliyorum.
“Direksiyon hakimiyetini kaybeden şoför” haberindeki şoför
benim, direksiyon hayatım. Belki şoförü bile değilim hayatımın, rota bende
değil… Ben ilk sert virajda kapıyı açıp atladım ağır yaralanmak pahasına, şimdi
de hakim olamadığım bir hayatın savruluşunu izliyorum.
Bana merhamet et. Tüm kaybedişlerim senden ötürü geliyor.
Her yaşadığımın arka planında sensizlik var. Her felaketimin yegane sebebi yine
bu sensizliğim. Biliyorsun, sana sırt dönmedim. Ne haddime? Sadece, dilim
varmasa da… Uzaklaştım bir nebze. Ne olur acı ve yüz çevirme. Bir anneden
fazladır duyguların. Senden bir kötülük görmedim. Ne yaşadımsa ben hak ettim.
Ama dediğim gibi, seni bulmam gerek. Beni bulmam gerek…
Ne olur beni bırakma. Yaşayamıyorum.